كاشت دندان (dental Implatn)

هدف ما در اين قسمت اين مي باشد كه بتوانيم اطلاعات لازم را درباره ايمپلنت به شما عزيزان بدهيم و در صورتيكه سوالي خارج از اين اطلاعات داريد مي توانيد با ما تماس بگيريد.

علل مختلفي براي از دست دادن دندان در سنين مختلف وجود دارد كه شامل:

1- تروما.

2- بيماريهاي شديد لثه

3- پوسيدگي شديد دندانها

4- به طور مادرزادي

به هر حال علت از دست دادن دندان هر چه باشد اصولا شما احساس راحتي نداريد مخصوصا در هنگام غذا خوردن و صحبت كردن و حتي امكان دارد كه شما در جمع از خنده كردن خودداري كنيد و در صورتيكه مدت زيادي شما دندانهاي از دست رفته خود را جايگزين نكنيد موقع غذا خوردن فشارهاي نامناسبي را به بقيه دندانها وارد مي شود و باعث بوجود آمدن درد در ناحيه عضلات صورت و غضروف گيجگاهي مي گردد و همچنين شكل ظاهري صورت شما را نيز تغيير مي دهد و در نهايت باعث مشكلات گوارشي نيز مي شود.

خبر خوب اين است كه اولا جايگزين كردن دندانهاي از دست رفته اورژانسي نيست و شما وقت كافي داريد براي تحقيق كردن راههاي مختلف جايگزين كردن دندانهاي از دست رفته ولي اين را بايد بدانيد كه امروزه بهترين وسيله براي جايگزين كردن دندان از دست رفته ايمپلنت مي باشد و اصلا هم چيز جديدي نيست و تاريخچه آن به بيش از 150 تا 200 سال قبل بر
مي گردد. و اين وسيله مي تواند جايگزين يك،‌ چند و يا كل دندانهاي از دست رفته قرار گيرد و آنها كاملاً مشابه دندانهاي طبيعي هستند. بطوري كه اغلب در تشخيص آنها مي كنند.اما شما باید در انتخاب دندان پزشک یا متخصص دقت کنید چون بعضی از کار های ایمپلنت احتیاج به تخصص دارد مثل بالا بردن کف سینوس و پیوند و جابجای عصب

راههاي جايگزين كردن دندان از دست رفته

راههاي مختلفي براي جايگزين كردن دندان يا دندانهاي از دست رفته وجود دارد از قبيل:

1- فيليپر: اين يك وسيله متحرك از جنس پلاستيك (نرم) يا اكريكليك (سخت) با رنگ قرمز يا سفيد همراه با دندان پلاستيكي و اصولا موقتي و براي بيماراني كه تعدادي از دندانها را داشته باشند درست مي كنند.

2- كاست پارسيل دنچر: اين وسيله هم متحرك و مخلوطي از فلز و اكريل همراه با كلاسپهاي فلزي كه به دور و اطراف دندانهاي باقي مانده قرار گرفته و باعث گير آن در دهان مي شود و مي توان آن را در زمان طولاني استفاده كرد

3- دندانهاي ثابت يا پل: بعضي ها اين را به اشتباه ايمپلنت مي گويند اين وسيله بدين شكل آماده مي شود و براي كساني كه يك يا چند دندان را از دست داده اند و هنوز در قسمت جلو و عقب دندانهاي از دست رفته، دنداني وجود دارد كه مورد استفاده قرار مي گيرد. دندانپزشك دندانهاي باقي مانده را تراش مي دهد و قالب گيري مي كنند و يك پايه فلزي از آن درست مي شود و بعد روي آن دندان چيني پخت مي شود و بعد روي دندانهاي تراش داده شده با سيمان مخصوص دندان ثابت مي شود و نوع ديگر آن كه اصولاً براي يك دندان از دست رفته درست مي شود به نام ماري لند كه به صورت دو بال فلزي و در وسط دندان چيني قرار دارد كه بالا به طرف داخل دندانهاي مجاور بوسيله سيمان يا چسب مخصوص دندان ثابت مي شود. ولی اینرا باید بدانید که بریج موقعه ای خوب هست که دو دندان مجاور عصب کشی شده باشد وگرنه اگر دندان سالمی را تراش بدن و اطراف بریج لیک داشته باشد باعص از بین بردن دندان سالم شما می شود . همینطور ماری لند

ماری لند بریج

4- دست دندان: اين وسيله اصولاً براي افرادي كه كل دندانهاي خود را از دست دادند درست مي شود و متحرك مي باشد و موفقيت اين نوع دست دندانها به شخص، اندازه آرواره، شكل آرواره و اينكه بيمار تحمل نگهداري آن را دارد يا خير بستگي دارد. در صورتيكه در طولاني مدت مورد استفاده قرار گيرد مي تواند باعث تحليل استخوان فك شود و شكل ظاهري صورت بيمار نيز تغيير خواهد كرد.و در آینده اگر بخواهد ایمپلنت بگذارد امکان مشکلات وجود دارد

5- ايمپلنت: اين وسيله مي تواند هم براي كسي كه يك دندان، چند و يا تمام دندانها را از دست داده مورد استفاده قرار گيرد كه به چند شكل درست مي شود براي آنهايي كه يك يا چند دندان را از دست داده اند ايمپلنت در ناحيه اي كه دندان وجود ندارد با جراحي قرار ميگيرد بعد روي آن تاج مصنوعي و سپس روي آن دندان مصنوعي كه با سيمان يا پيچ ثابت مي شود قرار مي گيرد ولي آنهايي كه تمام دندانها را از دست دادند براي آنها چندكار انجام مي شود

1- 6 يا ۸ ايمپلنت در هر فك قرار مي دهند و بعد بصورت پل به هم اتصال مي دهند.

2- در هر فك دو يا چهار ايمپلنت قرار مي دهند و بعد دست دندان مصنوعي درست مي كنند كه آن دست دندان روي ايمپلنتها ثابت مي شود  وقابليت اين را نيز دارد كه متحرك نيز باشد و مزاياي مهم آن بر دست دندان كامل كه قبلاً گفته شد اين مي باشد كه ارتفاع صورت تغيير نمي كند يعني اينكه در اينجا تحليل استخوان آرواره نداريم و ديگر اينكه گير بسيار خوبي نيز دارد.

ايمپلنت دنداني چيست

ايمپلنت دنداني از چند قسمت با شكلها و اندازه هاي مختلف درست شده و از جنس فلز مي باشد كه امروزه از فلزي به نام تيتانيوم استفاده مي شود و خاصيت فلز اين مي باشد  كه وقتي در استخوان قرار گرفت پس از مدتي چسبندگي با استخوان فك پيدا مي كند اين وسيله به شكل ريشه طبيعي دندان درست مي شود امروزه براي اينكه سرعت چسبندگي آن را در استخوان بالا ببرند روي سطح آن موادي مثل كلسيم يا هيدروكسي آپاتيت اسپري مي شود و قسمتي كه بيرون از استخوان است بوسيله پيچي بسته مي شود در بعضي از انواع ايمپلنتها در زير لثه قرار ميگيرد و در بعضي روي لثه قرار دارد قسمت سوم تاج مصنوعي مي باشد كه آن هم اندازه هاي مختلفي دارد و بعد از اينكه ايپملنت در استخوان چسبندگي كامل پيدا كرد آن پيچ را باز مي كنند و آن قطعه به جاي آن قرار مي گيرد اين وسيله را Abutment مي گويند كه بعدا روي آن دندان چيني قرار مي گيرد

چند نوع ايمپلنت وجود دارد

1- Endosteal

اين نوع ايمپلنت شكل ريشه طبيعي دندان يا شكل تيغه مي باشد و بعد از اينكه در استخوان فك گذاشته شد پس از مدتي چسبندگي پيدا مي كند كه بعد روي آن دندان گذاشته مي شود

2- Subperiosteal

3- Transosteal

نوع دوم و سوم معمول نمي باشد ولي در بعضي از موارد دندانپزشك شما امكان دارد كه تصميم براي كاشت آن بگيرد

براي گذاشتن ايمپلنت چه كارهايي بايد انجام گيرد:

اصولاً براي اينكه يك نتيجه خوب از گذاشتن ايمپلنت بدست آيد اين كار توسط تيم انجام مي گيرد و در كل پروسه شما از نزديك با اين تيم خواهيد بود.

فردي كه ايمپلنت براي شما در فك قرار مي دهد يا جراح دهان، فك و صورت يا متخصص لثه و يا دندانپزشك عمومي مي باشد و فردي كه تاج دندان شما را روي ايمپلنت قرار مي دهد متخصص پروتز يا دندانپزشك عمومي مي باشد.

زمان

اصولاً تا يك ايمپلنت كامل شود امكان دارد حدود چند ماه طول بكشد و اين را بايد بدانيد كه بدون همكاري شما اين امر موفقيت آميز نخواهد بود بنابراين براي گرفتن بهترين نتيجه شما بايد آمادگي كافي داشته باشيد براي:

1- تمام وقتهايي كه براي شما در نظر گرفته مي شود سر وقت حضور داشته باشيد.

2- بهداشت دهان خود را در زمان ترميم به بهترين نحو انجام دهيد.

3- يك پروتوكال خوب بهداشت دهان براي خود مشخص كنيد.

4- حتما در سال اول گذاشتن ايمپلنت سه بار تحت معاينه قرار گيريد.

5- حتما در صورت مشكل داشتن به يكي از اعضا تيم مراجعه كنيد.

بررسي بيمار

براي اينكه شما بدانيد مي توانيد از ايمپلنت استفاده كنيد يا خير بايد توسط تيم تحت معاينه قرار گيرد كه شامل:

1- معاينه دهان و دندان

2- معاينه كامل داخلي و تاريخچه بيماريهاي داخلي و دهان

3- آزمايشات لازم (مخصوصاً كساني كه تاريخچه بيماري دارند)

4- راديوگرافي

در قسمت معاينات دهان و دندان چيزهايي كه براي پزشك اهميت دارد شامل:

1- رابطه فكي شما و چگونگي قرار گرفتن دندانها روي هم ديگر و اينكه در محلي كه ايمپلنت بايد قرار گيرد استخوان از لحاظ ارتفاع و پهنا اندازه كافي دارد يا خير و جنس استخوان هم بررسي شود.

2- بررسي لثه براي اينكه بيماري لثه يا عفونت ديگري نداشته باشد و اگر وجود دارد قبل از گذاشتن ايمپلنت درمان شود.

3- بررسي اينكه آيا اندازه كافي لثه يا نسج نرم سالم در اطراف محلي كه ايمپلنت بايد گذاشته شود وجود دارد يا خير؟

اهميت تاريخچه دندانپزشكي

اين مسئله مربوط مي شود به مشكلات شما در رابطه با دندان و درمانهايي كه داشتيد و اينكه چه انتظاري از گذاشتن ايمپلنت داريد و بررسي فاكتورهايي كه در موفقيت ايمپلنت اهميت دارد مثل اينكه آيا عادت دندان كروچه، سيگار كشيدن را داريد يا خير و در صورتيكه اين موارد مثبت مي باشد امكان شكست ايمپلنت وجود دارد.

اهميت تاريخچه بيماريهاي داخلي

مواردي كه براي ما حائز اهميت مي باشد يكي بيماري قند مي باشد كه در صورتيكه كنترل شود مشكلي نيست و ديگري بيماريهاي كه باعث پوكي استخوان مي شوند و كساني كه تحت پرتودرماني قرار مي گيرند و بيماراني كه مشكل انعقادي دارند و يا از داروهاي رقيق كننده خون مثل آسپرين و وارفارين استفاده مي كنند مهم بوده و بايد طرح درمان خاصي براي آنها در نظر گرفت.

اهميت گرفتن راديوگرافي

براي بررسي محل گذاشتن ايمپلنت اين يك كليد مي باشد. در معاينه كلينيكي ما قسمتهاي زير لثه و آرواره  را نمي توانيم ببينيم و بررسي كنيم و به همين دليل راديوگرافي انجام مي گيرد و ما از روي راديوگرافي وضعيت استخوان را هم از لحاظ مقدار و هم از لحاظ كيفيت مي توانيم بسنجيم اصولاً‌ راديوگرافي Panoramic  يا CT Scan  بصورت اسپيرال انجام مي گيرد. موارد ديگري كه در راديوگرافي و CBCT ما راهنمايي مي كنند در فك فوقاني محل سينوس ماگزيلا و در فك تحتاني محل عبور عصب فك مي باشد كه اينها ما را در انتخاب طول و قطر ايمپلنت كمك مي كنند.

آيا گذاشتن ايمپلنت عوارض هم دارد؟

بله – هر كار جراحي مي تواند عوارض هم داشته باشد. عوارضهايي كه در رابطه با گذاشتن ايمپلنت وجود دارد شامل:

1- خونريزي در حين عمل و بعد از عمل

2- عفونت

3- مشكل در چسبندگي ايمپلنت به استخوان فك

4- صدمه به ريشه دندانهاي مجاور

5- سوراخ كردن كف سينوس يا وارد شدن به سينوس ماگزيلا

6- صدمه به عصب فك يا زبان و عضلات

7- شكستن استخوان فك يا قسمتي از كارتكس فك

آيا صدمه به عصب فك دائمي مي باشد

نه- اصولاً اگر ايمپلنت داخل كانال عبور عصب فك نباشد بي حسي گذار مي باشد ولي شايد چند هفته يا چند ماه طول بكشد.ولی اگر دریلهای استوتومی که محل ایمپلنت را درست می کند کاملا وارد کانال عصب شده باشد می توند بیحصی دائمی باشد و باعث مشکلات جدی می شود و شاید احتایج به جراحی پیوند اعصب داشته باشد

آيا اگر ايمپلنت با شكست مواجه شد كاري ديگر نمي توان كرد؟

چرا- اگر ايمپلنت چسبندگي با استخوان پيدا نكند آن را بيرون مي آورند و بعد از دو ماه دوباره يك ايمپلنت ديگر با قطر بزرگتر در همان محل قرار مي دهند.

آيا اگر استخوان در محلي كه دندان از دست رفته از لحاظ پهنا و ارتفاع كافي نباشد مي توان كاري كرد كه بتوان ايمپلنت گذاشت.

بله- چند كار مختلف مي توان انجام داد مثل پيوند استخوان كه اصولاً از خود بيمار گرفته مي شود و يا از مواد مصنوعي ديگر استفاده مي شود و بعد از اينكه استخوان ترميم پيدا كرد اصولاً بعد از 6 تا 9 ماه ايمپلنت را در همان محل قرار مي دهند و براي اضافه كردن ارتفاع كارهاي مختلفي وجود دارد مثل استفاده از آستونوم و بالا بردن كف سينوس و استفاده از دستگاه Distraction Osteogensis

ايمپلنت چگونه گذاشته مي شود؟

بعد از اينكه در جلسه اول بيمار تحت معاينه كلينيكي همراه با مشاهده  آزمايشات و راديوگرافي قرار گرفت پزشك طرح درمان را براي بيمار در نظر مي گيرد و اطلاعاتي مثل نوع ايمپلنت،‌ تعداد مورد احتياج و اندازه ايمپلنت از لحاظ قطر و طول و زمان جراحي و نوع بيهوشي به بيمار داده مي شود كه معمولاً اين عمل در مطب انجام مي گيرد. طول عمل جراحي به تعداد ايمپلنت بستگي دارد در صورتيكه فقط يك ايمپلنت گذاشته شود حدود يك ساعت يا كمتر وقت احتياج است ولي موقعه اي كه 5 تا 6 ايمپلنت احتياج باشد حدود 2  تا 3 ساعت عمل جراحي طول خواهد كشيد

مراحل جراحي به ترتيب زير خواهد بود:

1- اگر نياز باشد داروهايي مثل آنتي بيوتيك قبل از عمل به بيمار داده مي شود و بيمار مي تواند براي عمل جراحي يكي از دو روش بي حسي موضعي كه بيمار در طول عمل كاملاً هوشيار يا بيهوشي عمومي كه در طول عمل بيمار خواب خواهد بود را انتخاب كند.

2- بعد از اينكه بيمار آماده عمل شد محل جراحي با مواد ضدعفوني كننده تميز مي شود و يك برش روي لثه داده مي شود و لثه را از روي استخوان كنار مي زند و محلي كه بايد ايمپلنت گذاشته شود با يك فرز مخصوص علامت گذاري مي شود.

3- با وسايل مخصوص و موتور جراحي كه سرعت آن قابل كنترل مي باشد و فرزهاي جراحي خاص يك حفره اي كه براي جا دادن ايمپلنت قسمت Fixture  ( با ريشه) را بدون اينكه صدمه اي به استخوان بزنيم بوجود مي آوريم.

4- ايمپلنتي كه اندازه آن از قبل مشخص شده را به وسايل دستي يا با همان موتور جراحي البته با دور بسيار كم ولي قدرت بالا در آن محل پيچ مي شود.

5- قسمتي از ايمپلنت كه از استخوان بيرون است را بعد از اينكه پيچ مخصوصي روي آن گذاشتيم يا زير لثه قرار مي دهيم كه در دهان ديده نمي شود يا اينكه روي لثه مشخص است و اطراف آن بخيه زده مي شود.

6- بعد از اينكه اين عمل تمام شد بيمار بايد بداند كه اين ناحيه احتياج دارد كه صدمه اي نبيند تا ترميم پيدا كند كه اين پروسه را Osteointigration  يا جوش خوردن  استخوان به سطح ايمپلنتي كه در استخوان قرار دارد مي نامند و اين احتياج به حداقل زمان 6 هفته يا حداكثر 6 ماه دارد كه اين خود بستگي به نوع ايمپلنت و محلي كه گذاشته شده نيز دارد و بنابراين بيماران بايد توجه داشته باشند كه در اين زمان حتماً سه يا چهار ملاقات با پزشك خود براي مشخص شدن ترميم، زمان آماده شدن ايمپلنت و سوار كردن دندان روي ايمپلنت داشته باشيد.

وقتي كه پزشك شما تشخيص داد كه زمان گذاشتن دندان رسيده ديگر اين مراحل احتياج به بي حسي يا بيهوشي ندارد و دندانپزشك يا متخصص پروتز براي شما دستور خريد تاج مصنوعي يا Pontic را مي دهد و از ناحيه ايمپلنت شده قالب گيري انجام مي دهد و نماي از دهان شما را روي كاست كه از گچ درست شده بدست مي آورد و بعد رابطه فكي شما را اندازه گيري مي كند و رنگ دندان را انتخاب مي كند و بقيه كارها، كار لابراتواري خواهد بود از قبيل استفاده از طلاي سفيد يا پخت چيني با وسايل خاص و رنگ آميزي كه حداكثر شباهت با دندانهاي خودتان را داشته باشد و بعد از اينكه اين كارها به اتمام رسيد پزشك شما آن را روي ايمپلنت به وسيله چسب مخصوص يا پيچ ثابت مي كند و زمان كامل شدن اين مراحل بستگي به تعداد ايمپلنت و نوع آن دارد اگر يك ايمپلنت باشد براي تمام كردن كار احتياج به سه مرحله دارد ولي اگر كسي خواسته باشد تمام دندانهاي از دست رفته را با ايمپلنت جايگزين كند به طور ثابت يا متحرك احتياج به دفعات مراجعه زيادتري دارد البته در جاهايي كه مراكز كاشت دندان باشد يعني هم جراح، هم متخصص پروتز و هم لابراتوار با هم در يك مكان كار كنند امروزه اين امكان وجود دارد كه در يك روز كار بيمار بصورت دائم يا موقت انجام شود.

نكته مهم ديگري كه بيمار بايد بداند اين است كه حتماً براي سال اول بعد از گذاشتن ايمپلنت حداقل سه يا چهار بار به پزشك خود جهت معاينه محل ايمپلنت مراجعه نمايد و دستورات لازم را براي نگهداري از ايمپلنت بگيرد ضمناً مواردي كه بيمار بعد از عمل جراحي بايد بداند را در قسمتي كه مربوط به دستورات بعد از عمل جراحي داده شده را مي تواند مشاهده كند.

هزينه گذاشتن ايمپلنت چقدر مي باشد؟

واقعاً مشكل است كه به راحتي بتوان هزينه ايمپلنت را در اين قسمت آورد و به اين دليل مي باشد كه:

1- هزينه هر ايمپلنت با ايمپلنت ديگر متفاوت مي باشد.

2- عمل جراحي هر شخص با ديگري فرق دارد يك فرد ممكن است احتياج به پيوند استخوان داشته باشد و ديگري امكان دارد كه نياز به بازسازي كف سينوس قبل از عمل و جابجايي عصب داشته باشد.

3- مراحل  ساخت پروتز باز به اين بستگي دارد كه فقط يك ايمپلنت باشد يا چند و متحرك باشد يا ثابت

ولي به طور كلي قيمت تهيه ايمپلنت همراه با پيچ و فرزهاي جراحي يك بار مصرف از 300 هزار تا 500 هزار تومان مي باشد  كه اينها وسايل مصرفي هستند بجز موارد ديگري كه پزشك مصرف مي كند. استفاده از پودر استخوان يا پيوند استخوان و ممبران اينها همه جداگانه حساب مي شوند و هزينه دست مزد كه دوباره به زمان جراحي و نوع آن و هزينه هاي ساخت دندان يا پروتز بستگي به فاكتورهاي مختلفي دارد و به خاطر دلايلي كه ذكر شد واقعاً مشكل است هزينه گذاشتن ايمپلنت را بطور دقيق مشخص كرد.

پيوند استخوان چيست؟

اصولاً شما بعد از اينكه دنداني را به هر دليل از دست داديد استخوان فك در آن محل كم كم سايده و تحليل پيدا مي كند مخصوصاً براي كساني كه تمام دندانهاي خود را از دست داده اند و از دست دندان استفاده مي كنند. براي استفاده از پيوند استخوان جهت گذاشتن ايمپلنت فاكتورهاي ديگري نيز وجود دارد مثل اين كه كسي دندانهاي خود را بعلت تروما از دست داده و همراه با از دست دادن دندانها مقداري از استخوان آرواره هم جدا شده و يا اينكه بعلت تومور يا كيست جراحي بيماري لثه مقداري از استخوان آرواره يا فك خود را از دست دادند. بخاطر اين دلايل قبلاً براي اينگونه بيماران امكان گذاشتن ايمپلنت نبود ولي حالا با استفاده از پيوند استخوان اين امكان وجود دارد. اين نوع عمل جراحي در گذاشتن ايمپلنت در مراحل زير بصورت خلاصه آورده شده و اين را بدانيد كه آموزش پيوند استخوان خيلي مفصل مي باشد  و تنها مورد استفاده از آن در گذاشتن ايمپلنت نبوده و امكان توضيح كامل آن در اينجا نمي باشد.

1- پيوند استخوان يا از خود بيمار تهيه مي شود كه احتياج به جراحي در قسمت ديگر بدن دارد كه يا از ناحيه فك، لگن يا جمجمه بيمار برداشته مي شود و در محل مورد استفاده قرار مي گيرد و درصد موفقيت بسيار بالايي دارد.

2- از استخوان مرده كه قبلاً تحت آزمايشات مخصوص براي انتقال بيماري قرار گرفته و در بانكهاي مخصوص نگهداري مي شود و در دسترس پزشكان قرار مي گيرد.

3- استخوان از حيوانات

4- مواد مصنوعي. اين نوع امروزه بسيار پرطرفداربوده به خاطر اينكه بسيار راحت در دسترس همه قرار دارد و احتياج به جراحي در محل ديگر بيمار و خطر انتقال بيماري وجود ندارد. البته مورد استفاده آن محدود مي باشد و براي كسي كه احتياج به پيوند استخوان جهت بازسازي دي فورميتي ناحيه صورت دارد بايد از راههاي ديگري استفاده كرد.

پيوند استخوان براي گذاشتن ايمپلنت چه مواقعه اي مورد استفاده قرار مي گيرد.

1- هنگامي كه بيمار دندانهاي خلف فك بالا را به هر دليلي كشيده باشد و در زمان طولاني آن را جايگزين نكرده باشد چون بالاي دندانهاي آسياب فك فوقاني در هر دو طرف سينوس ماگزيلا وجود دارد و هنگامي كه دنداني در آن ناحيه نباشد كف سينوس كه از يك حفره خالي درست شده و لايه داخل آن از جنس نسج نرم است كم كم به طرف سطح آرواره پيش روي مي كند و موقعه اي كه پزشك راديوگرافي از بيمار به عمل مي آورد مشاهده مي كند كه ارتفاع جايي كه مي خواهد ايمپلنت قرار دهد تا كف سينوس كافي نباشد بايد براي اين كار كف سينوس را اول بالا برد و با استفاده از پيوند استخوان ارتفاع را براي گذاشتن ايمپلنت بدست آورد اين كار اصولاً در مطب انجام مي گيرد با استفاده از پودر استخوان مصنوعي و مقداري از استخوان خود بيمار كه در همان محل جراحي و ممبران قابل جذب تهيه مي شود و اينكه شما بايد بدانيد اگر ارتفاع خيلي كم باشد  ( كمتر از 5 ميلي متر) بهتر است اول مرحله جراحي بالا بردن سينوس و پيوند انجام گيرد و بعد از 6 ماه كه استخوان خوبي به دست آمد و قابليت جراحي را براي گذاشتن ايمپلنت داشت،‌ ايمپلنت در مرحله دوم گذاشته شود ولي مواقعي كه ارتفاع از 5 ميلي متر بيشتر است همزمان مي توان كف سينوس را بالا برد و با استفاده از پيوند استخوان و گذاشتن ايمپلنت .

2- استفاده از تكه استخوان براي اضافه كردن پهنا استخوان يا براي زياد كردن ارتفاع استخوان در اشخاصي كه زمان طولاني را از دست دندان استفاده كردند و حالا مي خواهند از ايمپلنت بهره مند شوند. اصولاً اين عمل هم در مطب با بي حسي موضعي و هم در بيمارستان با بيهوشي عمومي انجام مي گيرد و پيشنهاد من براي اشخاصي كه استرس دارند و زمان طولاني براي اين كار احتياج است بيهوشي عمومي مي باشد،‌ ما اصولاً از استخوان فك بيمار در ناحيه چانه استفاده مي كنيم و بعد از عمل عوارض بسيار كمي دارد و بعضي اوقات هنگامي كه نياز به مقدار زياد استخوان باشد از استخوان لگن استفاده مي كنيم.

روش ديگر كه تقريباً جديد است و براي زياد كردن ارتفاع استخوان جهت گذاشتن ايمپلنت انجام مي گيرد Distraction osteogensis مي باشد. اين روش ابتدا توسط متخصصين ارتوپد براي بلند كردن قد بيمار ابداع شد و سپس يكي از جراحان دهان، فك و صورت از اين روش براي كساني كه فك تحتاني بسيار كوچكي داشتند استفاده كردند تا اين كه دندانپزشكان از اين روش براي گذاشتن ايمپلنت در جائي كه ارتفاع كافي ندارد استفاده كردند كه در اشكال زير مشخص مي باشد.

آيا امكان استفاده ايمپلنت جهت بازسازي قسمتهاي صورت مثل بيني – چشم و گوش كه در اثر تروما شديد يا تومورهاي بدخيم از دست مي روند يا بطور مادرزادي وجود ندارد هست؟

جواب شما بله – چون اين بحث خيلي پيچيده هست من چند شكل قبل از عمل و بازسازي گوش و چشم و بيني براي شما مي گذارم كه كاملاً‌ خود گويا مي باشد.

گالري عكسهاي ايمپلنت

فيلم معرفي ايمپلنت

https://youtu.be/F06EWU50_cM